Voor deze roman heb je je verdiept in de levens van vrouwen die in een relatie zitten met een man met een narcistische persoonlijkheidsstoornis, net zoals jouw hoofdpersoon Elena. Kun je iets vertellen over dat onderzoek?
Ik heb een groot aantal vrouwen gesproken die in een relatie met een narcist zaten of er net uit waren. Om privacyredenen kan ik daar verder niet veel over zeggen. Naast die verhalen heb ik uiteraard heel veel gelezen over het onderwerp (fictie en non-fictie), zowel in boekvorm als online. Ik vind het altijd prettig om voorafgaand aan het schrijven van een nieuw boek veel te lezen over de thema’s die een rol spelen in mijn boek. Het lezen brengt me in de juiste sfeer en geeft me feeling met het onderwerp. Hoe dichter ik bij het moment van de beruchte ‘eerste zin’ kom, hoe onrustiger ik word; ik trek dan het ene na het andere boek uit de kast, lees een paar hoofdstukken, zet het weer terug. Uiteindelijk word ik zo gek van mezelf dat ik maar ga schrijven. Ook tijdens het schrijven lees ik veel, maar dan ben ik wel zo tot rust gekomen dat ik weer keurig elk boek dat ik pak van a tot z uitlees.
Een boek dat me echt naar de strot vloog in voorbereiding op Schaduwleven was het boek Mijn ex, mijn stalker van Kate Brennan. Het is ruim tien jaar geleden verschenen en ik vond het in mijn boekenkast. Het zijn de goed geschreven memoires van een vrouw die wordt gestalkt door haar ex en dat gaat zo ver dat ik het af en toe echt Spaans benauwd kreeg tijdens het lezen. Ook deze man was een rijke zakenman die zijn macht en geld inzette om haar volledig kapot te maken, en hoewel hij in het boek wordt neergezet als een stalker, is hij overduidelijk een narcist. Ook de boeken van Mjon van Oers heb ik vaak opengeslagen. Zij wordt gezien als een autoriteit op het gebied van narcisme in relaties.