Zusje van mij

De spiegel is beslagen nadat ze heeft gedoucht. Märtha veegt met haar hand over het koude glas en ziet haar lege blik in het schemerige licht. Wie is ze als ze de waarheid niet vertelt? Een vreemde voor zichzelf. Ze heeft zich haar achttiende verjaardag niet op deze manier voorgesteld. Ze wikkelt de grote badhanddoek rond haar lichaam en maakt hem boven haar borsten vast. Daarna haalt ze de borstel stevig door het natte, verwarde haar terwijl ze luistert naar de regen die tegen het raam en op de kinderkopjes slaat. De hemel is bedekt met zware, donkere wolken. Ze loopt naar het raam en kijkt naar de drie witgepleisterde langwerpige gebouwen. De binnenplaats is overdadig gedecoreerd met perfect rond gesnoeide buxussen in grote Franse kruiken, blauw-witte aardewerken potten, meerdere zitgroepen met gietijzeren meubels en stenen beelden van honden en leeuwen. In de eetzaal aan de overkant brandt het licht al. Haar moeder heeft de tafel gedekt met placemats en linnen servetten met het familiewapen van Gyldenstedt, dat bestaat uit twee vergulde zwaarden die elkaar kruisen.
De ruim honderd jaar oude boerderij in Skåne zal nooit als haar thuis voelen. Ze huivert, bukt zich en legt een houtblok op het vuur