De machthebbers

Een wereld waarin mannen als hij rondliepen

Sommigen noemen het engelen en duivels.
Anderen hebben het over hun emoties of ongewenste driften.
Aragón Urrea kende het als een tweestrijd in de krochten van zijn ziel.
Hij stond aan de rand van de glanzend gepoetste dansvloer en kijkend naar zijn dochter, die tussen groepjes vrienden en vriendinnen heen en weer stuiterde in haar oranjebruine quinceañera-jurk, wist hij dat hij nooit zo verdorven kon zijn als zijn reputatie deed vermoeden, want zij was aan hem ontsproten. Anjelina’s haar viel half voor haar ogen. Haar huid was zacht als satijn. Tejano-wangen, net als haar moeder, vol en strak. Een ongelofelijk lieve blik in haar ogen.
Haar hoge hakken met glittersteentjes bungelden naast haar, de riempjes om haar wijsvinger gewikkeld, en ze wiegde met haar hoofd heen en weer op de muziek. De band speelde een cover van de Stones. Wild, wild horses couldn’t drag me awaaay. Hij had Mick Jagger tien miljoen dollar geboden als hij naar dit godvergeten oord in Zuid-Texas zou vliegen om dat nummer in eigen persoon te komen zingen, maar Mick Jagger had geen tien miljoen dollar nodig, noch de schade die zijn reputatie daarmee zou oplopen.