Een interview met Frankie

De bestsellerroman Frankie gaat over leven, liefde en vriendschap door de ogen van een kat. Hoog tijd voor een interview met hoofdpersonage Frankie.

Frankie, jij bent nu de hoofdfiguur in een roman. Hoe voelt dat voor jou?
Normaal.

Normaal?
Als ik een boek zou schrijven, zou ik ook over mezelf schrijven. Omdat ik een extreem interessante hoofdfiguur ben. Zo is het. Ik zie er goed uit, ik heb vacht, ik kan luisteren, loeren, jagen, blazen, ik kan tien talen spreken, zelfs Uils. En ik weet een hoop over het leven en zo. En dan vraag ik me logisch af: Waarom zijn er zoveel boeken over mensen? En zo weinig over katers?

Ben je tevreden met het boek?
Over het algemeen wel. Veel had beter gekund. Maar alles wat in het boek staat, is precies zo gebeurd. Er is niets verzonnen of zo. En het is spannend, zelfs grappig, maar ook verdrietig. En het beste: Er spelen meer dieren dan mensen in mee. Meteen wordt het interessant!

Hoe was de samenwerking met de auteurs?
Poeh, vermoeiend. Ze hebben me eindeloos veel vragen gesteld. Frankie, vertel eens. Frankie, waar woon je? Frankie, hoe leef je? Frankie, hoe was dat met Goud en het verlaten huis? Frankie, wat heb je precies in Hollywood meegemaakt? Frankie, geloof je in God? En zo verder en zo verder. Ik was helemaal uitgeput en zei: Vrienden, laten we eens slapen. Of spelen. Of op onze rug liggen en naar de hemel kijken. Maar de auteurs zeiden: Eerst het werk, dan het plezier. Echt, dat zeiden ze! Heb nog nooit iets dommers gehoord.

Het boek gaat over grote thema’s: verdriet, eenzaamheid, depressie en…
..nee, dat zijn geen grote thema’s. Maar normale thema’s. Zo is het leven namelijk. Soms goed, soms slecht. Alles hoort erbij. Maar ik zal jullie nu vertellen wat het belangrijkste is in het leven: Vriendschap. En dat je niet alleen bent. Daar ben ik echt bang voor: Alleen op de wereld zijn. En dan voer je de hele dag alleen maar gesprekken met jezelf en lik je je vacht en je kont en voel je je als de eenzaamste kerel onder de zon, maan en sterren. En daarom gaat het boek niet over grote thema’s of zoiets. Maar over vriendschap.

Is er iets wat je je lezers absoluut nog wilt zeggen?
Lees het boek en schrijf me dan. Maar alleen als je het leuk vindt of een beetje leuk vindt. Als je het niet leuk vindt, schrijf dan naar de auteurs. Oh, en stuur me voer. Maar met veel saus, alsjeblieft!