Goed ruziemaken

Ze pasten in veel opzichten perfect bij elkaar. Zij was een jonge advocaat (omgevingsrecht) en hij ook (mediarechten). Beiden waren ze vanuit de Midwest naar Seattle verhuisd. Ze hadden het druk en waren ambitieus. Ook hielden ze ervan om in hun vrije tijd veel nieuwe ervaringen op te doen. Toen ze elkaar voor het eerst ontmoetten, gingen ze er elk weekend op uit om nieuwe plekken te ontdekken. Ze sprongen in de auto en reden naar Vancouver voor een weekendje weg. Ze slenterden over een openluchtmarkt of stapten laat in de avond nog even ergens binnen voor sushi. Ze trokken naar de bergen om te gaan kamperen. Of ze boekten last minute kaartjes voor het theater. Beiden werkten lange dagen, maar ze hielden van spontane acties in hun vrije tijd.
Er was slechts één klein probleem. Zij wilde een puppy. Hij niet.
Een jaar later was er inderdaad een puppy; eentje die was uitgegroeid tot een grote, speelse, gelukkige hond. Maar het huwelijk strandde. De scheidingspapieren waren ondertekend.
De twee verlieten het huis dat ze samen hadden gekocht voordat ze trouwden. Het huis waar ze thuiskwamen in de nacht van hun bruiloft, terwijl ze de glitterconfetti die de gasten over hen hadden uitgestrooid lachend uit hun haar en van hun kleding schudden. Ze verdeelden hun meubels, boeken, potten en pannen. Zij nam uiteraard de hond.
Hoe kon een púppy dit huwelijk doen eindigen?