Droomman

Iemand had een gigantische penis in de sneeuw getekend. ‘Anatomisch gezien klopt hij in elk geval.’ Lana Montgomery, onlangs vastgoedtycoon geworden in Moose Springs, in Alaska, hield haar hoofd scheef en keek naar het kunstwerk dat daar zo heel precies op de berghelling was aangebracht. ‘Een sneeuwengel was misschien toepasselijker geweest.’ Ben, haar aannemer, krabde in zijn nek en probeerde zonder succes een professionele toon aan te houden. ‘Het is over twee weken Kerstmis.’ ‘Ja, maar dan zou de boodschap niet overgekomen zijn. Die mistletoe is in elk geval een leuk extraatje.’ Niets zond duidelijker het signaal ‘rot op’ uit dan een gigantische penis die naar je toekomstige bouwterrein wees. Ben blies zijn adem uit in de koude winterlucht, alsof hij probeerde een minachtend gesnuif te verhullen. ‘De locals zijn wel heel consequent, dat moet ik ze nageven.’ De penis veroorzaakte problemen, zoals penissen nu eenmaal vaak doen. Het kunstwerk was de meest recente in een lange lijst pogingen van de lokale bevolking van Moose Springs om de bouw van een luxe appartementencomplex tegen te houden. De sneeuwpenis verschilde in elk geval verfrissend van haar andere problemen: hier een accountant die geld van het familiebedrijf jatte, daar te weinig opbrengst van een onbezonnen investering, slechte pr van iemand in de familie die over de hele wereld het geld van de Montgomery’s met bakken tegelijk over de balk smeet. Lana’s opgewekte benadering van het leven betekende dat ze goed was in dingen gladstrijken, maar opgewektheid hielp niet tegen de fijne kraaienpootjes rond haar ogen of het permanente stressrimpeltje dat zich in haar voorhoofd begon af te tekenen. Tweeëndertig was te jong om zozeer gebukt te moeten gaan onder de last van haar zware verantwoordelijkheden