Psychologische thrillers

Olive Anderson eet alleen, deze avond. Wanneer een onbekende bij haar aan tafel komt zitten die tegen de ober zegt dat ze haar vrouw is, brengt dit Olive flink van haar stuk. Maar de onbekende wil praten, en… is dit niet precies waar Olive behoefte aan heeft op deze eenzame winteravond? Haar hart luchten bij iemand die haar niet kent? Ze durft haar vriendinnen de waarheid niet te vertellen: zes maanden na het huwelijk met de man voor wie iedereen haar heeft gewaarschuwd is haar leven een nachtmerrie.

Voor haar nieuwe boek reist bestsellerauteur Caro Woesthoff af naar het Zeeuwse Wilhelminadorp. De plek fascineert haar door een zaak uit het verleden: zesentwintig jaar eerder werd er een vondeling aangetroffen in de jachthaven van het Goese Sas. Al snel ontdekt Caro dat geruchten over het jongetje het dorp nog steeds in de greep houden. Toch lijkt de gesloten gemeenschap niet te zitten wachten op de buitenstaander die hun gezamenlijke verleden wil onthullen. Iemand is vastbesloten Caro voorgoed het zwijgen op te leggen. Hoe ver wil Caro gaan voor de waarheid?

‘Zet me maar bij het vuilnis,’ zei hij vaak. ‘Als ik doodga, zet me dan maar bij het vuilnis. Ik ben dan toch dood, dus mij maakt het niet uit. Jij zult wel tranen met tuiten aan het huilen zijn.’ En dan lachte hij. Net als ik, want we wisten allebei dat ik niet zou huilen. Ik huil nooit.

Sally Diamond snapt niet wat er zo vreemd is. Ze deed gewoon wat haar vader altijd al zei: hem bij het vuilnis zetten na zijn dood. Nu staat ze plotseling in het middelpunt van de belangstelling. Niet alleen van de media en de politie, maar ook van een stem uit een verleden dat ze zich niet herinnert. Terwijl Sally wegwijs wordt in de horror van haar vroegste jeugd, maakt ze ook voor het eerst nieuwe vrienden en belangrijke keuzes. En leert ze dat mensen niet altijd zeggen wat ze bedoelen…