Voorpublicatie uit Gelukkig zijn is geen kwestie van geluk hebben van Roué Verveer

Gelukkig zijn ligt in jouw handen

Het lijkt erop alsof sommige mensen nooit problemen hebben en dat andere mensen van probleem naar probleem gaan. Maar dat is volgens mij niet waar, iedereen kent in zijn leven goede en slechte tijden, gelukkig zijn heeft te maken met hoe je met problemen om kunt gaan. De ene persoon maakt van een mug een olifant, en in dit hoofdstuk ga ik je leren hoe je met een olifant kunt dansen.

Ongelukkig zijn zit in de aard van het beestje. Het zit in ons DNA! De problemen die onze voorouders hadden – de holbewoners – waren problemen op leven en dood. Het Gevaar lag overal op de loer, we moesten constant op onze hoede zijn.
Vanaf toen zijn we geprogrammeerd om van alle negatieve ervaringen diep ongelukkig te worden. Als je de verkeerde besjes at, ging je dood, als je met de verkeerde mannen ruzie zocht, ging je dood en je ging de grot niet uit als je in de verte een buffel zag, want dan ging je…
Hoe wist je dit? Je koppige oom was een keer een buffel tegengekomen, en die heeft het bijna niet kunnen navertellen.

Maar ik moet eerlijk zeggen dat er holbewoners zijn geweest die met een mooie vrouw in een grot woonden, en zo moe werden van haar negatieve gepraat, dat ze het hol verlieten om met de buffel te vechten. Ook al waarschuwde die vrouw: ‘Lieverd, let je wel op, heb je je berenvel aan, want het is ijskoud vandaag, enzovoort, enzovoort.’ Zo’n man vond zijn rust op de horens van een buffel.

Ik herken dit een beetje uit mijn eigen leven. Mensen hebben de neiging om alleen de slechte dingen die je hebt gedaan te onthouden. Toen Randy nog klein was, haalde ik hem elke donderdag van de crèche. Elke donderdag, twee jaar lang, wel honderd keer. Eén keer was er een misverstand – ik dacht dat het woensdag was – en had ik hem niet opgehaald en moest hij wachten in de regen en werd het donker. Maar hij was niet eens ontvoerd of zo. Ik heb hem die dag ook opgehaald, alleen een paar uur later. Nu is Randy twintig en als ik even normaal vraag ‘Waar is Randy?’ antwoordt Farah altijd: ‘Kijk of hij op zijn kamer is of misschien is hij nog op de crèche.’

Maar goed, ik dwaal af, elke keer als er iets nieuws gebeurde, betekende dat voor jou een probleem. Maar het is nu de eenentwintigste eeuw, de buffels zijn de stad uit gejaagd en wij wonen in super-de-luxe holen, dus we hoeven niet op alle problemen die op ons pad komen als holbewoners te reageren.
Weg met die grotmentaliteit. Wij mogen gewoon naar het positieve kijken.

‘Vijftien jaar lang slaap je elke avond met je vrouw, één nacht slaap je ergens anders en dat moet je dan de rest van je leven horen.’ – Oom Humphrey

O, ik had oom Humphrey nog niet aan je voorgesteld. Hij is een groot voorbeeld voor mij van hoe je naar het leven kunt kijken… Oom Humphrey heeft zoveel meegemaakt, maar al is de tegenslag nog zo groot, oom Humphrey krijg je niet klein. Hij heeft mij met zijn theorieën veel geleerd over gelukkig zijn. Als je denkt dat ík vrolijk ben, oom Humphrey is vrolijk in het kwadraat! Hij is de man die mij, hoe gelukkig ik ook ben, altijd nog kan doen twijfelen of het niet nog beter kan. Oom Humphrey is niet een echte oom, maar was een goede vriend van mijn vader en hij was ook jaren de man van tant’ Wonnie die me bij het opvoedboek heeft geholpen. Hij had helemaal niets bij de opvoeding van zijn kinderen in te brengen, dat wist hij, dat vond hij niet erg, ook daar werd hij gelukkig van.

Het kost door onze grotmentaliteit dus meer kracht om positief te denken dan om negatief te denken, maar geloof me, leven met positivisme is veel leuker dan negativisme.

Uit Gelukkig zijn is geen kwestie van geluk hebben van Roué Verveer