Een grappige, menselijke en frisse kijk op geschiedenis, handel en familie
De roman vertelt het verhaal van de familie Carbonaro, en dan vooral dat van Barnaba, de patriarch waar de titel naar verwijst. Veel zit hem al vroeg in het leven tegen. Hij heeft een vader die hem mishandelt en zijn familie is straatarm. Toch droomt Barnaba van een betere toekomst. Hij wil rijk worden, en het maakt hem niet uit hoe. In de bijna vijfhonderd pagina’s die het boek telt, ontpopt Barnaba zich tot een echte zaken- en familieman en ervaart hij zo’n beetje elke mee- en tegenvaller die daarmee gepaard gaat.
Dit boek omvat heel veel: een familiegeschiedenis die zich van het midden van de 19e naar het midden van de 20e eeuw uitstrekt, twee oorlogen, een mooi maar verraderlijk Siciliaans landschap, een koud maar veelbelovend Duitsland, handel, humor en hoop. Dat klinkt misschien als te veel voor één roman, maar Giordano heeft zo’n vlotte én slimme pen dat het verhaal niet alleen heel logisch in samenhang, maar ook nog als een trein leest.
Wat ik mooi vind aan de stijl van het boek, is de manier waarop Giordano heel heftige scènes weet af te wisselen met humor. Soms is die zwartgallig, soms juist heel luchtig. Daarnaast kan hij ook op heel heldere wijze het beeld, de geur of zelfs het gevoel van een bepaalde plek oproepen. Naast de inhoud blijft dat nog het meest bij: hoe lekker het simpelweg voelde om dit boek te lezen. Het resultaat is een roman met een grappige, menselijke en frisse kijk op geschiedenis, handel en familie.
Door Melanie Groot