Over Verbonden van Octavia Butler

Begin nú met lezen: Verbonden van Octavia Butler

Octavia E. Butler werd geboren in Pasadena, Amerika en opgevoed door haar moeder en haar grootmoeder. Als kind was Butler enorm verlegen. Ze bracht haar tijd vooral door in de Pasadena Central Library, waar ze uitgebreid in haar grote roze notitieboek schreef. Al vanaf jonge leeftijd bedacht ze verhalen en besloot ze dat schrijven haar werk moest worden. Op haar tiende smeekte Butler haar moeder om een Remington-typemachine, op haar twaalfde ziet ze een sciencefictionfilm en besluit: ‘dat kan ik beter’ en schrijft een nieuwe versie. Ook al probeert haar tante haar te ontmoedigen door te zeggen dat Zwarte mensen geen schrijvers kunnen zijn, Butler stuurt toch een verhaal op naar een literair tijdschrift.

Na de middelbare school begint ze aan een studie aan Pasadena City College. Daar wint ze een verhalenwedstrijd en ontvangt ze haar eerste salaris als schrijver: 15 dollar. Daarna houdt Butler een strikte schrijfroutine aan: ze staat om twee uur ’s nachts op om te schrijven, om vervolgens te werken als telemarketeer en afwasser. Ze verkoopt een aantal korte verhalen en in 1976 publiceert Butler haar eerste roman. Haar echte doorbraak komt in 1979 met Verbonden.

De roman verhaalt over de jonge, Zwarte vrouw Dana, die plotseling terugreist in de tijd naar een plantage in het negentiende-eeuwse Maryland, in het zuiden van Amerika. Ze komt daar terecht om het leven van Rufus meermaals te redden. Hij is de zoon van een witte slavenhouder en algauw blijkt hij een van haar voorouders te zijn. Dana krijgt zo haar complexe familiegeschiedenis met eigen ogen te zien. Terwijl Dana daar is, ervaart ze als Zwarte vrouw de ellende van de slavernij uit de eerste hand, wat de roman erg aangrijpend en emotioneel maakt. Butler laat je de pijn en vernedering voelen van de slavernij die haar hoofdpersoon moet doormaken.

Butler wil laten zien dat we niet moeten vergeten op welke manieren het verleden ons heden heeft vormgegeven. Ze laat zien dat racisme of onderdrukking altijd op de loer ligt en dat wij, net als Dana, er alles aan moeten doen om ieders vrijheid te bewaken.

Door Anne Everard