Om je vast warm te maken voor haar nieuwe thriller vroegen we Paula Hawkins om een beknopt overzicht van de hoofdpersonages – en hun achtergrondverhalen – uit haar nieuwe thriller Een langzaam smeulend vuur.
Door Paula Hawkins
Aan het begin van het boek heeft Laura, die in haar jonge leven al verschrikkelijke tegenslagen te verwerken heeft gekregen, de grootste moeite om haar chaotische bestaan in het gareel te houden wanneer ze wordt beschuldigd van de brute moord op een jongeman, Daniel Sutherland. Met haar voorgeschiedenis van geweld en crimineel gedrag, bloed aan haar handen en getuigen die naar haar wijzen, lijkt Laura in een hopeloze situatie te zitten.
En toch is ze in feite niet zonder hoop. Wat ik leuk vind aan Laura, is haar vastberaden opgewektheid, haar moed en haar hartelijkheid. Ze mag dan zelf aan het worstelen zijn (ze wankelt op de rand van het bestaansminimum, heeft het ene na het andere baantje), dat weerhoudt haar er niet van te proberen anderen te helpen. Ze heeft het gevoel dat er voortdurend over haar wordt geoordeeld, maar zelf oordeelt ze niet. Ondanks haar beschadigingen en emotionele littekens is ze niet verbitterd en zint ze niet op wraak. Ze is wel vaak kwaad en gekwetst, maar toch houdt ze nog steeds van haar ouders. En als ze zich misdraagt (wat regelmatig voorkomt), voelt ze zich achteraf ellendig.
Laura is een jonge vrouw op zoek naar een medestander, iemand die stevig genoeg op de benen staat om haar te helpen, een moederfiguur. Die vindt ze in Irene.
Miriam is een eigenaardig, eenzaam persoon die in haar eentje op een woonboot in Regent’s Canal woont. Ze werkt in een boekwinkel en houdt haar buren in de gaten. Ze noteert zelfs hun bewegingen in een notitieboekje. Miriam is degene die de politie waarschuwt als het lijk van een jongeman wordt gevonden en ook degene die de politie haar eerste aanwijzingen bezorgt.
Maar Miriam is niet zomaar een bemoeizuchtige buurvrouw. Net als Laura heeft ze in haar jeugd een traumatische ervaring gehad, alleen zitten de littekens die Miriam heeft opgelopen vanbinnen. In tegenstelling tot Laura is Miriam wel verbitterd. En wraakzuchtig. Ze is vervuld van woede omdat ze machteloos is, ze koestert onvervalste wrok en wacht intussen het juiste moment af om uit te halen naar haar vijanden.
Carla is een lastig personage, iemand die medeleven eist maar dat absoluut niet oproept. Ze is een slanke, opmerkelijke vrouw, aantrekkelijk maar niet aansprekend; ze is niet hartelijk of vriendelijk. Met haar stugge houding en opgeheven kin komt Carla over als afstandelijk, laatdunkend en zelfs agressief.
Maar Carla houdt heel veel verborgen. Het eerste bedrijf van haar leven was gelukkig; ze komt uit een welvarend middenklassegezin, was close met haar jongere zus Angela, werd verliefd op een talentvolle schrijver (Theo) die binnenliep dankzij de bestseller die hij schreef, en samen hadden ze een kind waar ze dol op waren. Het tweede bedrijf was echter tragisch en werd gevolgd door een soort vagevuur. Carla is eenvoudig niet in staat te herstellen van een verschrikkelijk verlies en leidt daardoor een min of meer half geleefd bestaan waarin haar relaties met iedereen om haar heen (haar zus, haar man, haar neef) stuk voor stuk een vage afschaduwing zijn van wat ze ooit zijn geweest.
Irene is misschien wel mijn lievelingspersonage in dit boek. Ze is intelligent, weetgierig, hartelijk en empathisch, en dol op lezen.
Maar Irene is beslist geen schattig, wezenloos oudje: ze is scherpzinnig en weet wat haar wel en wat haar niet bevalt. Theo’s detectiveroman bijvoorbeeld. Carla mag ze trouwens ook niet, deels omdat die haar naar haar idee neerbuigend bejegent, maar vooral uit solidariteit met Angela, die in haar ogen slecht behandeld werd door haar zus.
Ik wilde over een ouder iemand schrijven die vooruitkijkt in plaats van achterom. Natuurlijk mist Irene haar man ontzettend en treurt ze om het verlies van haar vriendin Angela, maar ze heeft zich absoluut niet neergelegd bij het vooruitzicht langzaam af te dalen naar de dood. Er zijn nog steeds dingen die ze wil doen, plaatsen die ze wil bezoeken, boeken die ze wil lezen, vriendschappen die ze wil sluiten. Haar vriendschap met Laura maakt de kern van het boek uit en verschaft warmte aan iets wat anders misschien wel een erg deprimerend verhaal zou zijn.
Oppervlakkig beschouwd heeft Theo een prima leven: hij woont in een mooi huis en heeft geld als water en een geslaagde carrière als romanschrijver. Geen wonder dat hij zo zelfingenomen is. Maar ook hij heeft een tragedie meegemaakt, en net als zijn vrouw Carla blijkt hij niet in staat daar volledig van te herstellen. Zijn scheiding van Carla, die hij aanbidt, is een bron van verdriet voor hem, al heeft hij zich er niet bij neergelegd. Hij is vastbesloten ooit weer een leven samen met haar te hebben.
Daarnaast is Theo vastbesloten om te zorgen dat zijn carrière haar eens zo schitterende baan aan het literaire firmament zal hervatten. De pogingen om zijn onvermogen om een letter op papier te zetten te doorbreken zijn moreel gezien alleen wel op zijn zachtst gezegd nogal verdacht.
PAULA HAWKINS werkte vijftien jaar als journalist voor ze fictie begon te schrijven. Ze is de auteur van de wereldwijde bestseller Het meisje in de trein . Hier zijn wereldwijd 23 miljoen exemplaren verkocht, ook is het verfilmd met Emily Blunt in de hoofdrol. Van haar boeken zijn in Nederland en België meer dan 600.000 exemplaren verkocht. Hawkins werd geboren in Zimbabwe en woont tegenwoordig in Londen.
Paula Hawkins
De nieuwe thriller van de wereldwijde bestsellerauteur Paula Hawkins, die internationaal doorbrak met Het meisje in de trein.
Als op een woonboot in Londen het toegetakelde lichaam van een jonge man wordt gevonden, roept dit vragen op over drie verschillende vrouwen. De labiele Laura is, na een one-night stand met het slachtoffer, als laatste gezien bij de boot. Carla, zijn ontroostbare tante, heeft nog maar net iemand anders in haar familie begraven. En Miriam is de nieuwsgierige buurvrouw, zij heeft het lichaam gevonden maar is niet helemaal eerlijk geweest tegen de politie.
