Een indrukwekkende roman over een familie met geheimen rondom een vermiste Vermeer en over vier uitzonderlijke vrouwen die ieder hun eigen lot bepalen.
Het leven in Berlijn raast voorbij, maar de 27-jarige Hannah voelt dat het hare nog niet is begonnen. Haar grootmoeder Evelyn daarentegen kan na bijna honderd jaar nauwelijks op het einde wachten. Een brief uit Israël verandert alles. Evelyn blijkt als erfgename recht te hebben op een gestolen en verloren kunstverzameling. De oude vrouw wil er echter niets van weten, maar Hannah gaat op onderzoek uit. Het spoor leidt terug naar de jaren twintig. Gevangen in een huwelijk met een vliegeniersheld, liet Evelyns moeder Senta alles achter zich, ook haar dochter, om vrij te zijn en het leven te kunnen leiden waarvan ze droomde. Maar dat loopt anders dan verwacht.
Jonge vrouw in blauw bij avondlicht is een indrukwekkende roman over vier uitzonderlijke vrouwen die ieder hun eigen lot bepalen en het geheim van een verdwenen schilderij Jonge vrouw in het blauw, staand bij het venster, avondlicht van Johannes Vermeer.
| ISBN: | 9789056726881 |
| NUR: | 302 |
| Type: | Gebonden |
| Auteur(s): | Alena Schröder |
| Vertaler: | Lucienne Pruijs |
| Prijs: | 24,99 |
| Aantal pagina's: | 352 |
| Uitgever: | Signatuur |
| Verschijningsdatum: | 22-06-2021 |
| ISBN: | 9789044932423 |
| NUR: | 302 |
| Type: | E-book |
| Auteur(s): | Alena Schröder |
| Vertaler: | Lucienne Pruijs |
| Prijs: | 14,99 |
| Aantal pagina's: | 352 |
| Uitgever: | Signatuur |
| Verschijningsdatum: | 22-06-2021 |
| ISBN: | 9789046174616 |
| NUR: | 302 |
| Type: | Luisterboek |
| Auteur(s): | Alena Schröder |
| Vertaler: | Lucienne Pruijs |
| Voorlezer: | Dieuwertje Blok |
| Prijs: | 15,99 |
| Duur: | 9 uur en 43 minuten |
| Uitgever: | Signatuur |
| Verschijningsdatum: | 16-07-2021 |
Alena Schröder(1979), werkt als freelance journalist en auteur in Berlijn. Ze studeerde geschiedenis, politieke wetenschappen en Latijns-Amerikaanse studies. Na een aantal jaar als redacteur van Brigitte werkt ze nu als freelancer voor SZ-Magazin en Die Zeit .
1
Voordat haar grootmoeder door kon met doodgaan, moest Hannah de luxaflex nog doen.
Het was het deprimerende ritueel aan het eind van haar wekelijkse bezoek aan het bejaardentehuis: steeds weer de bevestiging dat ze in de ogen van haar grootmoeder inderdaad niet eens de simpelste dingen meteen goed kon doen en altijd een tweede of derde poging nodig had. Maar oké, ze kon haar ego opzijzetten. Niets makkelijker dan een oude, levensmoede vrouw in een verpleeghuis zich een paar momenten ver verheven boven iemand te laten voelen.
Evelyn zat in elkaar gezakt in haar leren fauteuil, die als het pantser van een schildpad haar kromme rug omhulde. Met groeiende frustratie keek ze naar haar kleindochter en gaf met uitgestoken wijsvinger aanwijzingen over de juiste stand van de zonwering.
‘Verder naar beneden! Dat is te ver! En nu schuin zetten. Schuiner! Kind, allemachtig!’
Hannah stond met het koord en de plastic stok te prutsen tot de oktoberzon, die door de witte plastic lamellen scheen, de kamer in een vaal licht hulde. In die grijzige schemer zou Evelyn de rest van de dag zitten luisteren naar het tikken van haar vele wandklokken of tv zitten kijken, wachtend op de dood, terwijl ze tegelijkertijd op vitaminesnoepjes sabbelde en alle levensverlengende pillen en poeders innam die Hannah voor haar bij de apotheek had gehaald.
