Het universum geeft geen fuck om jou.
Hoewel het misschien niet zo lijkt, is dat toch goed nieuws.
Het universum geeft geen fuck om jou, niet omdat je niet waardevol bent, niet in overeenstemming met de kosmos bent of al tien generaties lang vervloekt bent. Nee, het universum geeft geen fuck om jou, omdat het geen fuck hééft te geven.
Velen van ons wordt geleerd om te leven in de hoop dat er iets buiten onszelf bestaat wat onze problemen oplost en ons heel maakt, zoals een winnend lot uit de loterij, een wijze gids die overal antwoord op heeft, een goeroe, een beschermengel of een magisch wezen, een magische kracht, energie of geest die zich buiten in het universum bevindt en ervoor zorgt dat alles goed met ons komt. Jarenlang heb ik dat ook graag willen geloven. Ik dacht dat er een strenge kosmische ouder bestond die al onze daden bijhield en besloot of we het waard waren om ons droomhuis te krijgen, onze soulmate te ontmoeten of van kanker te worden genezen. Als neurowetenschapper en arts weet ik inmiddels dat er voor zo’n kracht of wezen geen bewijs bestaat, terwijl er wel veel wetenschappelijk bewijs bestaat voor de kracht van onze eigen geest om veranderingen in ons leven teweeg te brengen die op het eerste gezicht onmogelijk lijken.
Dat is de praktijk van het manifesteren.
In de populaire cultuur bestaat veel verwarring over het concept van het manifesteren, daarom zal ik voordat ik verderga uitleggen wat ik ermee bedoel: manifesteren is het zodanig definiëren van een intentie dat die wordt ingebed in je onderbewuste, het deel van de hersenen dat functioneert onder het niveau van het bewustzijn.
Door dit te doen activeer je die delen van je hersenen waarmee een intentie belangrijk, opvallend of opmerkelijk wordt gemaakt voor de delen van de hersenen die verband houden met doelgerichtheid. In de praktijk betekent dit dat, ongeacht of die intentie op een bewust niveau aanwezig is, de hersenmechanismen die gericht blijven op iemands doel, de klok rond worden geactiveerd. Dan wordt ons leven door onze innerlijke intenties aangestuurd. Door onze innerlijke kracht te gebruiken om de enorme bronnen van ons eigen brein aan te boren, zullen we geleidelijk aan niet langer op onze externe omgeving reageren, maar vanuit onze diepste intenties gaan leven.