Leer opkomen voor jezelf: De 5 stappen naar echte weerstand

Het begint met een intern signaal: een knoop in je maag, een lichte hoofdpijn of een vaag gevoel van ongemak. Dit gebeurt wanneer onze kernwaarden botsen met de verwachtingen van anderen. Dit gevoel negeren is de makkelijke weg, maar juist dit ongemak wijst ons erop dat er iets niet klopt.

Voorbeeld: Je leidinggevende vraagt je om extra werk te doen zonder dat je hier tijd voor hebt. Je voelt direct een knoop in je maag, maar zegt toch ja.

Je merkt bewust op dat je spanning voelt. Dit is een cruciale stap: als je dit ongemak niet herkent, kun je er ook niet op handelen. Dit betekent dat je moet luisteren naar je intuïtie en erkennen dat er een conflict is tussen wat je voelt en wat er van je verwacht wordt.

Voorbeeld: Je realiseert je dat je het extra werk eigenlijk niet wilt doen en dat je alleen ja hebt gezegd uit beleefdheid of angst voor afwijzing.

In deze fase breng je je gevoelens onder woorden, zowel voor jezelf als voor anderen. Dit hoeft niet direct confronterend te zijn. Vragen stellen of subtiel aangeven dat je je ergens ongemakkelijk bij voelt, kan al helpen om de situatie te veranderen.

Voorbeeld: Je vraagt aan je leidinggevende: “Ik begrijp dat dit werk gedaan moet worden, maar is er een reden dat het niet over meerdere collega’s verdeeld kan worden?” Op deze manier laat je zien dat je twijfels hebt zonder direct in conflict te komen.

Als je ongemak genegeerd wordt, is de volgende stap aangeven dat je niet zomaar akkoord gaat. Dit betekent niet direct een groot conflict, maar wel dat je duidelijk maakt dat er een grens is. Dit is de fase waarin je de ander laat weten dat je serieus bent.

Voorbeeld: Je zegt: “Ik wil echt helpen, maar ik kan deze extra taak niet oppakken zonder dat mijn andere werk eronder lijdt.” Hiermee laat je weten dat er consequenties zijn als er geen alternatieve oplossing komt.

Dit is het moment waarop je daadwerkelijk nee zegt en daarmee je waarden beschermt. Dit kan spannend zijn, maar vaak geeft het ook een gevoel van opluchting en kracht. Zodra je dit doet, verdwijnt de spanning die je in fase 1 voelde grotendeels.

Voorbeeld: Je zegt: “Nee, ik kan dit er niet bij doen.” Een duidelijke grens, zonder verdere uitleg of excuses.