‘Een hommage aan de bioscoop in de literatuur.’ Pere Cervantes over Op zoek naar mijn vader

Hoe zou je de plot van Op zoek naar mijn vader in enkele zinnen samenvatten?

Een nostalgische en emotionele thriller waarin een kind onder de 12 getuige is van een misdaad die te maken heeft met de nazi-kolonie die in Barcelona woont onder bescherming van Franco en de republikeinen. Een verhaal waarin de onvoorwaardelijke liefde van een moeder voor haar enige zoon (een overlevende van de Spaanse Burgeroorlog), het belang van de rol van bioscopen in de stad Barcelona en de rol van vrouwen in een oorlog, de fundamentele basis zijn voor het verhaal.

Wat is de inspiratiebron voor dit boek?

De rol van vrouwen in een oorlog. Terwijl de mannen bezig zijn met vernietigen, zijn de vrouwen bezig met de wederopbouw, van gezinnen en steden.

Kun je iets meer vertellen over je hoofdpersonage, de twaalfjarige Nil Roig? Wat betekent hij voor je?

Nil Roig is een 12-jarige jongen die van cinema houdt boven alles. In de bioscopen van zijn buurt kan hij naar andere plaatsen reizen en dromen van een heel andere werkelijkheid. Kortom, bioscoop als toevluchtsoord tegen de moeilijkheden van zijn leven. Voor mij spiegelt hij in detail hoe een oorlogsoverlevende opgroeit, welke manieren hij gebruikt om het verlies van een zus en de afwezigheid van een vader op zijn jonge leeftijd te verwerken. Hij is behoorlijk veerkrachtig.

Op zoek naar mijn vader is een historische roman over de Franco-periode. Waarom heb je er voor gekozen om over deze periode te schrijven?

Ik heb dit moment in de geschiedenis van Spanje gekozen om de misdaden en gruweldaden die gebeuren na de oorlog te kunnen weerspiegelen. Een tijd waarin de verliezer van de strijd zich vreselijk voelde. Daarnaast biedt het Barcelona van de jaren veertig een decor vol vertelmogelijkheden.

Een ander thema in het boek is de liefde voor de bioscoop. Is dit een persoonlijke interesse van je?

Met het schrijven van deze roman wilde ik een hommage brengen aan de bioscoop in de literatuur. In vijandige tijden moeten we allemaal onze toevlucht nemen tot kunst. Momenteel doen we het met digitale platforms en boeken in hun verschillende formaten. In het Barcelona van de jaren veertig, midden in de oorlog, waren de buurtbioscopen echte toevluchtsoorden waar men de greep van de realiteit voor een paar uur kon ontwijken.

Wil je nog iets anders zeggen tegen je Nederlandse en Vlaamse lezers?

Ik wil mijn oneindige dankbaarheid uitspreken dat mijn roman in het Nederlands is vertaald, een droom die uitkomt, en ik wens met heel mijn hart dat de roman de ziel van Nederlandse en Vlaamse lezers weet te raken.