Radicaal ontwaken

Ik wist dat ik in de problemen zat toen ik me met de auto in een greppel aan de kant van de weg bevond, terwijl ik geen enkele
herinnering had aan hoe ik daar was beland. Ik was achter het stuur in slaap gevallen en mijn auto was op slechts enkele centimeters afstand van een boom tot stilstand gekomen. Uitgeput door het opvoeden van mijn peuter terwijl ik tegelijkertijd probeerde te promoveren zonder de hulp van familie of oppas, had ik mezelf volledig opgebrand. De schok deed me ontwaken. Ik kon amper ademhalen en mijn hele lichaam beefde. Trillend en verward was ik wel in staat om mijn auto weer op de weg te krijgen. Gelukkig was niemand gewond geraakt. Zelfs mijn auto had geen schrammetje.
Het voorval deed me stilstaan bij een ander soort ongeval, iets wat al lange tijd vanbinnen bij mij aan de gang was: de ernstige schade die ik aan mijn ziel had toegebracht.
De erosie van de ziel is een gradueel proces; langzaam en sluipend. Er worden stukjes van ons innerlijk wezen af gehaald, iets wat onherroepelijk leidt tot de dood van wat wij kennen als onze ware ik. Het is een ziekte die begint in onze jeugd en zich snel verspreidt, vooral bij vrouwen. De symptomen zijn onder andere verlies van macht, authenticiteit, mening en visie. De erosie van de ziel is in wezen een vernietiging van onze innerlijke kennis. Elke keer dat we onderdrukken wie we echt zijn, werken we mee aan de erosie van onze kostbaarste schat: onze kern.