Deze waanzinnig goed geschreven thriller laat maar weinig lezers onberoerd... Een bijzondere, verbluffende leeservaring!
‘Zet me maar bij het vuilnis,’ zei hij vaak. ‘Als ik doodga, zet me dan maar bij het vuilnis. Ik ben dan toch dood, dus mij maakt het niet uit. Jij zult wel tranen met tuiten aan het huilen zijn.’ En dan lachte hij. Net als ik, want we wisten allebei dat ik niet zou huilen. Ik huil nooit.
Sally Diamond snapt niet wat er zo vreemd is. Ze deed gewoon wat haar vader altijd al zei: hem bij het vuilnis zetten na zijn dood. Nu staat ze plotseling in het middelpunt van de belangstelling. Niet alleen van de media en de politie, maar ook van een stem uit een verleden dat ze zich niet herinnert. Terwijl Sally wegwijs wordt in de horror van haar vroegste jeugd, maakt ze ook voor het eerst nieuwe vrienden en belangrijke keuzes. En leert ze dat mensen niet altijd zeggen wat ze bedoelen…
‘Liz Nugent heeft zichzelf overtroffen. Onvoorspelbaar en adembenemend, donker en verslavend, niemand gaat Sally Diamond nog vergeten!’ – Graham Norton
‘Met Sally Diamond heeft Nugent ons een verbluffend personage en een unieke stem geschonken. Een onmisbare, verrassende, verslavende psychologische thriller met humor en inlevingsvermogen bovendien.’ – Sunday Independent
‘Een van de meest gedurfde en origineelste boeken van dit jaar. Nugents verontrustende verhaal grijpt je bij de keel en laat niet meer los.’ – Publishers Weekly Best Mystery/Thriller Books of 2023
‘Ik heb zojuist De donkere kant van Sally Diamond uitgelezen en ik ben tot op het bot van slag! Het beste boek dat ik dit jaar heb gelezen. Echt een ONGELOOFLIJKE leeservaring! Ik heb van elke seconde gesmuld.’ – Lisa Jewell
‘Dit kroop heel akelig onder mijn huid (op een lekkere manier!)… Waanzinnig.’ – Ian Rankin
| ISBN: | 9789400517066 |
| NUR: | 305 |
| Type: | Paperback |
| Auteur(s): | Liz Nugent |
| Vertaler: | Valérie Janssen |
| Prijs: | 22,99 |
| Aantal pagina's: | 416 |
| Uitgever: | A.W. Bruna Uitgevers |
| Verschijningsdatum: | 28-05-2024 |
| ISBN: | 9789044936322 |
| NUR: | 305 |
| Type: | E-book |
| Auteur(s): | Liz Nugent |
| Vertaler: | Valérie Janssen |
| Prijs: | |
| Aantal pagina's: | 416 |
| Uitgever: | AW Bruna |
| Verschijningsdatum: | 29-05-2024 |
| ISBN: | 9789046179024 |
| NUR: | 305 |
| Type: | Luisterboek |
| Auteur(s): | Liz Nugent |
| Vertaler: | Valérie Janssen |
| Voorlezer: | Inge Ipenburg |
| Prijs: | 15,99 |
| Duur: | 11 uur en 42 minuten |
| Uitgever: | Bruna Uitgevers B.V., A.W. |
| Verschijningsdatum: | 20-06-2024 |
Liz Nugent schrijft psychologische thrillers en won hiermee diverse literaire prijzen. In Ierland en Engeland belanden haar thrillers rechtstreeks op nummer 1. Haar boeken worden verfilmd en verschijnen in vertaling in meer dan twintig landen. Ook schrijft ze voor radio en televisie. Ze woont in Dublin met haar man. In de schaduw is haar eerste thriller die in het Nederlands verschijnt.
‘Zet me maar buiten bij het vuilnis,’ zei hij vaak. ‘Wanneer ik dood ben zet je me maar buiten bij het vuilnis. Ik ben dan toch dood, dus ik merk er niets van. Jij huilt natuurlijk tranen met tuiten.’ Dan lachte hij, en ik lachte mee, want we wisten allebei dat ik helemaal geen tranen met tuiten zou huilen. Ik huil nooit.
Toen het zover was, op woensdag 29 november 2017, volgde ik zijn instructies nauwgezet op. Hij was inmiddels tweeëntachtig, klein en tenger, en paste gemakkelijk in een grote zak voor tuinafval.
Hij was al een maand niet meer uit zijn bed gekomen. ‘Geen dokters,’ zei hij. ‘Ik weet hoe die zijn.’ En dat was ook zo, want hij was zelf een dokter, in de psychiatrie. Maar hij kon nog wel recepten uitschrijven en stuurde mij naar Roscommon om de medicijnen op te halen.
Ik heb hem niet vermoord; zo is het niet gegaan. Toen ik hem die ochtend thee ging brengen was hij al koud. Godzijdank waren zijn ogen gesloten. Ik heb een hekel aan televisieseries waarin de inspecteur door een lijk wordt aangestaard. Zouden je ogen misschien alleen open zijn als je bent vermoord?
‘Pap?’ vroeg ik, ook al wist ik dat hij dood was.
Ik ging op het voeteneind van het bed zitten, haalde het deksel van de beker en dronk zijn thee zonder suiker op. Ik deed wel altijd suiker in mijn thee. Ik voelde naar zijn hart slag, maar zag het al aan zijn huid, die wasachtig oogde. Eigenlijk is ‘was’ niet het goede woord. Het leek eerder alsof… alsof zijn huid niet meer bij hem hoorde, of dat hij niet meer bij zijn huid hoorde.
