Voor liefhebbers van Celeste Ng en Brit Bennett: een prachtige roman over racisme, dromen en ambitie.
Wanneer de zeventienjarige Vietnamees-Australische Denny Tran de avond met vrienden doorbrengt, komt hij op brute wijze om het leven in een druk restaurant in de buitenwijk Cabramatta in Sydney, een vluchtelingenenclave die wordt geteisterd door gewelddadige misdaad en onverschillige politie. Denny’s oudere zus, Ky Tran, keert terug naar Cabramatta voor zijn begrafenis. Er is maar weinig aandacht van de politie voor Denny's dood, dus zet Ky haar verdriet opzij om zelf getuigen op te sporen. Bij elke ontmoeting pelt ze een nieuwe laag af van de plek die haar en Denny heeft gevormd en ziet ze de complexe trauma’s onder ogen die op de aanwezigen drukten op de avond dat haar broer stierf. Een buitengewoon, meeslepend familiedrama, dat laat zien wat een tragische gebeurtenis doet met een familie, vriendschappen en een immigrantengemeenschap. Lien onderzoekt intergenerationele trauma’s, racisme en stereotypering binnen de Australisch-Vietnamese gemeenschap.
| ISBN: | 9789056727260 |
| NUR: | 302 |
| Type: | Paperback |
| Auteur(s): | Tracey Lien |
| Vertaler: | Mary Bresser |
| Prijs: | 23,99 |
| Aantal pagina's: | 336 |
| Uitgever: | Signatuur |
| Verschijningsdatum: | 07-03-2023 |
| ISBN: | 9789044934205 |
| NUR: | 302 |
| Type: | E-book |
| Auteur(s): | Tracey Lien |
| Vertaler: | Mary Bresser |
| Prijs: | 12,99 |
| Aantal pagina's: | 336 |
| Uitgever: | Signatuur |
| Verschijningsdatum: | 07-03-2023 |
| ISBN: | 9789046176979 |
| NUR: | 302 |
| Type: | Luisterboek |
| Auteur(s): | Tracey Lien |
| Vertaler: | Mary Bresser |
| Voorlezer: | Cystine Carreon |
| Prijs: | 15,99 |
| Duur: | 10 uur en 56 minuten |
| Uitgever: | Signatuur |
| Verschijningsdatum: | 28-04-2023 |
Tracey Lien is geboren en getogen in Sydney, Australië, als dochter van vluchtelingen uit Vietnam. Waar we niet over praten is haar debuutroman. Ze behaalde haar MFA aan de universiteit van Kansas en werkte eerder als verslaggever voor de Los Angeles Times .
De schrik zat er zo in na Denny Trans gewelddadige dood dat veel bewoners van Cabramatta zich niet lieten zien bij zijn uitvaart. Tenminste, dat dacht zijn grote zus, Ky. De aula was nagenoeg leeg geweest – haar dode zeventien jaar oude broer lag in de glanzende gesloten kist, haar ouders en een paar familieleden zaten geknield voor een uitvergrote foto van een grijnzende Denny en een boeddhistische monnik reciteerde gebeden in ruil voor een lunch. De enige niet-familieleden onder de aanwezigen waren de docenten van Denny’s middelbare school. Ze groepten wat onzeker bij elkaar, verlegen met zichzelf door de afwezigheid van stoelen en toespraakjes. Bij de wake later, thuis, bleven ze in de deuropening staan van de krappe eengezinswoning van haar ouders, de bloemen en deelnemingskaarten met handtekeningen die ze naar de dienst hadden meegebracht nog in hun handen (niemand had tegen hen gezegd dat Vietnamese mensen geld geven bij een begrafenis), en staken hun hand op naar Ky alsof ze de aandacht van een ober probeerden te trekken.
‘Hi, Ky!’ zei meneer Dickson veel te monter, terwijl hij zijn mondhoeken ver uitrekte in een poging haar naam correct uit te spreken. Hij had haar altijd Kai genoemd, zelfs nadat ze
hem had gecorrigeerd toen ze in de tweede klas vier keer per week wiskunde van hem had. ‘Kiiieee,’ had ze met een bedeesd stemmetje gezegd. ‘Met de ie van kier.’ Misschien had hij geheugenproblemen, want elke keer dat hij hun namen oplas uit het klassenboek, werd ze weer Kai, en na hem voor de derde keer te hebben verbeterd had ze het opgegeven. Kie. Kai.
Whatever.
