Q&A met Michael Bennett
Liever het bloed is genomineerd voor de Ngaio Marsh Award in zowel de categorie Best First Novel als Best Novel. De Ngaio Marsh Award is de Nieuw-Zeelandse prijs voor spannende boeken. Michael heeft deze prijs eerder gewonnen voor zijn non-fictie boek IN DARK PLACES, dat hij nu ook weer genomineerd is met zijn debuutthriller geeft wel aan wat een enorm talent hij is. Tijd om hem wat vragen te stellen.
Liever het bloed is een thriller met veel sfeer en in een bijzondere setting: Top of the Lake meets Val McDermid… met een vleugje Jane Harper. Meer lezen over Liever het bloed? Klik dan hier.
Kun je in een paar zinnen omschrijven waar jouw boek Liever het bloed over gaat?
Liever het bloed is een literaire thriller die zich afspeelt in het hedendaagse Auckland, Nieuw-Zeeland. De briljante Maoriagent Hana Westerman brengt een reeks moorden die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben met elkaar in verband: de slachtoffers blijken af te stammen van de leden van een Brits bataljon dat tijdens de bloederige kolonisatie van Nieuw-Zeeland een Maoristamhoofd op brute wijze heeft geëxecuteerd. Het bataljon bestond uit zes leden en twee nakomelingen zijn dood. Er zullen nog vier nakomelingen worden vermoord, tenzij Hana de moordenaar weet te vinden en kan stoppen.
Liever het bloed is genomineerd voor de Ngaio Marsh Awards, in Nieuw-Zeeland de belangrijkste prijs voor een thriller, misdaad- of detectiveroman. Wat betekent deze nominatie voor jou?
Ik ben er helemaal ondersteboven van dat ik finalist ben in de categorie van beste roman en van beste romandebuut. Een Ngaio Marsh Award is inderdaad de belangrijkste prijs voor het schrijven van misdaadverhalen, en ik was zeer vereerd toen ik een paar jaar geleden een award in de categorie van beste non-fictie won, voor een boek over een jonge Maoriman, Teina Pora, die ten onrechte 21 jaar gevangenzat. De grootste beweegreden om te schrijven is voor mij dat je iets te vertellen hebt, iets wat van binnen brandt, iets waarvan je voelt dat het belangrijk is. Met mijn beide boeken wil ik de lezer een spannend, meeslepend verhaal bieden, maar ik wil ook dieper graven, iets ingrijpends vertellen. Het feit dat mijn boek op longlists en shortlists van Nieuw-Zeelandse en internationale prijzen staat, geeft erkenning en lijkt een antwoord te zijn van lezers van over de hele wereld op de kwesties die ik in mijn schrijven onderzoek.
De geschiedenis en cultuur van de Maori staan centraal in het verhaal. Kun je ons iets vertellen over je eigen achtergrond en hoe deze (het schrijven van) dit boek heeft beïnvloed?
Ik ben zelf Maori, en verwant aan de stam Te Arawa iwi. Mijn vader, een onderscheiden Spitfire-piloot in de Tweede Wereldoorlog, heeft me zijn geestdrift om ten strijde te trekken in belangrijke gevechten bijgebracht. Mijn moeder, een briljant schrijver die mijn vader ontmoette toen ze een biografie over zijn vader aan het schrijven was (mijn grootvader was de eerste Maoribisschop van Nieuw-Zeeland), heeft me de liefde voor woorden en het ontzag voor de kracht ervan bijgebracht. Vanwege deze vaardigheden heb ik een paar decennia geleden besloten om het schrijverschap na te jagen. Door Liever het bloed te schrijven heb ik geleerd hoe ik met passie en overtuiging een verhaal kan vertellen. Auckland wordt omringd door vijftig prachtige vulkanische toppen en is sinds Pompeï de eerste stad die op actieve vulkanische grond is gebouwd. Voor mij is de borrelende energie die zich onder de aardkorst opbouwt een krachtig symbool voor de pijn en het leed die niet genezen zijn, voor de pijnlijke, onopgeloste gevolgen van de kolonisatie voor de Maori. In mijn boek vertel ik over die explosieve energie: over het intergenerationele trauma dat voor de Maori tot op de dag van vandaag voortduurt, en over het gevaar dat die problemen nooit aan de orde worden gesteld.
De vertaalrechten van je boek zijn verkocht aan uitgeverijen van over de hele wereld. Heeft dit je verrast?
De grote internationale aandacht voor dit boek heeft me inderdaad verbaasd. Het is uitgegeven in het Verenigd Koninkrijk, in de Verenigde Staten, Australië en Nieuw-Zeeland, en er zijn negen vertalingen verschenen, waaronder een Nederlandse. Ik ben dolblij dat Nederlandse lezers Liever het bloed in hun eigen taal kunnen lezen. De reacties van buitenlandse uitgeverijen en recensenten bevestigen de haast adembenemende opwinding die ik voel bij het schrijven van verhalen, maar laten ook zien dat dieperliggende thema’s, zoals kolonisatie en de pijn van de inheemse bevolking, het boek actueel en wereldwijd relevant maken voor lezers.
Is er nieuws over de verfilming van het boek dat je met ons kunt delen? En tot slot, ben je al bezig met een nieuw boek en zo ja, kun je daar iets meer over vertellen?
Voor de Nederlandse lezers die al van de verhaalwereld en personages hebben kunnen genieten, kan ik vast aankondigen dat er nog meer aan komt, zowel op papier als op het scherm. Ik ben momenteel het tweede deel in de serie aan het afronden, Return to Blood, waarin we opnieuw de briljante Maoriagent Hana Westerman volgen, terwijl ze veel voor haar kiezen krijgt, zowel op persoonlijk als professioneel vlak. In dit tweede boek, dat in 2024 zal verschijnen, wordt Hana teruggeworpen in de duistere wereld van onopgeloste moorden en geweld. Daarnaast ben ik een televisieserie van zes afleveringen aan het maken die gebaseerd is op Liever het bloed. Als we de financiering daarvan rond kunnen krijgen, hopen we in 2024 te kunnen beginnen met filmen.