Dat ene moment

Later zal niemand zich herinneren dat ze de dame aan boord van het vliegtuig op Hobart Airport hebben zien gaan.
Niets aan haar uiterlijk of gedrag is reden tot zorg of deed iemand zelfs maar een wenkbrauw optrekken.
Ze is niet dronken of strijdlustig of beroemd.
Ze is niet gewond, zoals de hipster met de bril wiens arm in wit verband is gewikkeld zodat één hand permanent tegen zijn hart wordt gedrukt, alsof hij wil uitdrukken hoe liefdevol dan wel eerlijk hij is.
Ze is niet aan het eind van haar Latijn, zoals de bezwete jonge moeder die grip probeert te houden op een kronkelende baby, een woedende peuter en veel te veel bagage.
Ze is niet fragiel, zoals het voorovergebogen oudere stel dat meerdere dikke lagen kleding draagt, alsof ze op weg zijn naar kapitein Scott om zich bij diens Zuidpoolexpeditie te voegen.
Ze is niet chagrijnig, zoals de diverse mensen van middelbare leeftijd die diverse middelbareleeftijddingen aan hun hoofd hebben, of de enige onbegeleide minderjarige van de vlucht: een kind van zes dat het lasergamefeestje van zijn vriendje moet missen omdat de gedeelde voogdijovereenkomst van zijn ouders vereist dat hij elke vrijdagmiddag op deze vlucht naar Sydney zit.
Ze is niet spraakzaam, zoals het koppel dat zó graag van alles met je wil delen over hun vakantie dat je je afvraagt of ze soms undercover werken voor een toeristisch initiatief van de Tasmaanse deelstaatregering.
Ze is niet extreem zwanger zoals de extreem zwangere vrouw.
Ze is niet extreem lang zoals de extreem lange man.
Ze is niet bibberig van vliegangst of espresso of amfetaminen (laten we hopen van niet) zoals de nerveuze tiener die een oversizede hoodie draagt op een heel kort broekje waardoor het lijkt alsof ze er niks onder aan heeft en van wie iemand beweert dat ze die ene zangeres is die iets heeft met die ene acteur, terwijl iemand anders zegt nee, dat is ze niet, ik weet wie je bedoelt, maar ze is het niet.
Ze heeft geen glimoogjes zoals het glimogige kersverse bruidspaar dat nog in hun uitbundige bruidskleding gekleed naar Sydney vliegt, die gekkerds, die een spoor van vertedering achterlaten en zelfs een roekeloos aanbod van een ander stel uitlokken om met hen te wisselen en hun businessclassstoelen te nemen, een aanbod dat het bruidspaar beleefd maar resoluut afslaat, tot grote opluchting van het andere stel.
De vrouw is niks wat iemand later nog zal bijstaan…